Po pierwszym śniadaniu biegniecie za metrem,
Powrotny autobus zabiera was z pracy,
Potem szybkie "dobranoc" i parę słów szeptem
Bez nadziei, że będzie inaczej
Codzienne gazety, wieczorne dzienniki,
Te same zajęcia w tych samych godzinach,
Połykane co wieczór nasenne pastylki,
Bardzo rzadkie wycieczki do kina.

A ja nie.
Po prostu - nie.
Mnie się to - mnie to się nie podoba,
Niech się dzieje, niech dzieje się co chce,
Nie pożyczam, bo świat mi nie odda.
Ja to znam, po prostu znam
I nie będę - nie będę następny,
Który szuka, szuka choć wie,
Że labirynt jest wszędzie zamknięty.

Codziennie bez zmiany i wczoraj i jutro,
Żyjecie dokładnie tak samo jak dziś,
Nastawiacie jak zawsze budziki na siódmą,
Bo musicie, co rano gdzieś iść.
Mówicie odmieniec, a brzmi ja skazany,
A może to luksus żyć tylko pięć lat ,
Sam to sobie wybrałem nie byłem naćpany,
czy ktoś spytał na jaki chcę świat.

A ja nie.
Po prostu - nie.
Mnie się to - mnie to się nie podoba
Niech się dzieje, niech dzieje się co chce ,
Nie pożyczam, bo świat mi nie odda.
Ja to znam, po prostu znam
I nie będę - nie będę następny,
Który szuka, szuka choć wie,
Że labirynt jest wszędzie zamknięty.

Teraz śnię, po prostu śnię,
W zmęczonej wyobraźni,
W ogrodzie wewnątrz mnie,
Skulony w moim śnie,
Tylko to mi się zdarza naprawdę.
Gdyby tak, móc jeszcze raz,
To zrobiłbym to samo,
Odejdź już, zostaw mnie,
Ja szukam w moim śnie
Gęstych traw, kołyszących o zmierzchu.
Ogrodów pełnych kwiatów,
Pełnych kwiatów
Po deszczu...
Gęstych traw, kołyszących o zmierzchu
Ogrodów pełnych kwiatów,
Pełnych kwiatów
Po deszczu...