Światło wygasło, zapadł mrok!
Skrzydłami przykryła noc!
Świat, który w coś prowadzi nas.
W blasku księżyca, przez gęste mgły.
Aleją w otchłań i czar.
Wiatr w górze tu unosi strach!

W krainę snów, gdzie wilczych prawd nastał czas!
Prawda, czy moc. Wiatr, wielki huk budzi strach!

Kto zdradzi- ginie i spada w dół.
W otchłań spada, jak cień.
Tu krew za krew leje się.
Nie ma litości, gdy zamknie się
Za tobą ostatnia z bram.
Więc jesteś z nami, lub sam!

W krainę snów, gdzie wilczych prawd nastał czas!
Prawda, czy moc. Wiatr, wielki huk budzi strach!

Nie ma litości, gdy zamknie się za Tobą ostatnia z bram.
WIęc jesteś z nami, albo sam!

W krainę snów, gdzie wilczych prawd nastał czas!
Prawda, czy moc. Wiatr, wielki huk budzi strach!