Na odwrocie rachunku w kawiarni
Na papierku z kolumną równych liczb
Napisałeś najpiękniejszy na świecie
I najkrótszy na świecie list

Że choć kawa ostygnie, to nie serce.
Że chcesz kawy i mnie – i nic więcej.

Na serwetce pospiesznie w palcach zmiętej
Na bibułce ze śladem moich ust
Zapełniłeś ostatnie czyste miejsce
Nabazgrałeś bezwiednie kilka słów.

Że choć kawa ostygnie, to nie serce.
Że chcesz kawy i mnie – i nic więcej.

Nawet jeśli nam ten happy end nie wyjdzie
Chociaż coraz bardziej chcę, żeby nam szło
Jeśli nawet mnie odprawisz kiedyś z kwitkiem
Na odwrocie mi zostanie właśnie to:

Choć kawa ostygnie, to nie serce.
Chcę kawy i ciebie – nic więcej.