Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę
A on był właśnie z tych, co sieją wiatr
Gdziekolwiek był i zostać miał na dłużej,
Dziewczynie ukradł serce, potem zwiał.

Wieczny chłopiec sieje wiatr
wciąż ucieka w wielki świat.
Nie odnajdzie nigdy tego, za czym gna.
Zmiany rytm wyznacza sens
Szuka innej, bo mu nie wystarcza mnie
Więc jak polny wicher ciągle błąka się.

Kto zbiera burzę, sam ją zasiał
A on tak wiele rzucił słów na wiatr
I potem już się nie miał czego złapać
Był jak latawiec, który nie ma dokąd spaść.

Wieczny chłopiec sieje wiatr
wciąż ucieka w wielki świat.
Nie odnajdzie nigdy tego, za czym gna.
Zmiany rytm wyznacza sens
Szuka innej, bo mu nie wystarcza mnie.
Więc jak polny wicher ciągle błąka się.