Kwiaty niosę Tobie o świcie,
by przyjrzeć się Twych oczu błękicie.
Z samego rana Twoja twarz roześmiana,
zapraszasz mnie do środka.
Wchodzę tam Twój ojciec siedział,
przywitałem się ładnie, lecz nic nie odpowiedział.
Już wtedy wiedziałem, że będzie nie tak,
gdy w drzwiach zobaczyłem Twej matki twarz.
A Ty w tej chwili orientując się,
zamknęłaś przed nią drzwi powiedziałaś mi, że.


Przytul mnie tego pragnę, tego chcę tak naprawdę. x2


I już po chwili było dobrze nam,
Ja lubię z Tobą być tylko sam na sam.
Gdy nikt nie słyszy i nie widzi nas,
tak mogę z Tobą spędzać wolny czas.
Lecz nagle słyszę jakiś gruby głos,
ktoś za drzwiami woła mnie wciąż.
To głos Twojego ojca, który groźnie brzmi,
taki znak, że wizyta skończy się dziś.
Więc wychodzę z domu ze spuszczoną głową,
a w myślach tylko słyszę to jedno słowo.


Przytul mnie tego pragnę, tego chce tak naprawdę. x4