Leżę w łóżku i coś mi się śni
widzę ludzi słyszę ich krzyk
unosi się gęsty kurz

Silne ramię czuję przez sen
młyński kamień widzę na dnie
dokoła nas zapach mchu

Walczysz nocą, walczysz ze mną za dnia
kto księżniczkę kto wikinga tu gra
świat skurczył się niby loch

Krople rosy chłodzą mi twarz
ile wiary zdołam ci dać
nim zgubi nas ciągła gra

Nie ciebie mam lecz twój strach
nie ciebie mam lecz twój strach

Stare zamki zniszczył już czas
tamci ludzie już nie pójdą przez las
nie będzie mech niósł ich stóp

Mija siła starych murów i krat
tylko rosa taka sama od lat
i milczy las niby grób

Moja dłoń zaciska się w pięść
taka silna między nami ta więź
że coraz mniej życia w nas

Walczysz mieczem i zgubi nas miecz
była miłość dogania ją śmierć
zapada noc pełna zjaw

Nie ciebie mam lecz twój strach
nie ciebie mam lecz twój strach