Córka grabarza Mariusz Gabrych
-
3 ratings
-
19 favorites
C
Świeże kwi
Pr
Jak twój
Jak tu ciemno, jak tu głucho, jak ponuro,
Zwały ziemi z każdej strony gniotą mnie.
Czemu ty stoisz tu, stoisz nade mną,
I dlaczego tak okrutnie śmiejesz się?
Biała suknia, czarny włos, nie uwierzę,
Że przychodzisz tu co ranek, budzisz mnie.
Przestań już dręczyć mnie i nie przeszkadzaj,
Lepiej odejdź stąd daleko, odejdź gdzieś.
Bystrym okiem pragniesz przebić twardą ziemię,
By zobaczyć, czy wygodnie w trumnie mi.
Błagam cię odejdź stąd, odejdź ode mnie,
Nie zakłócaj mi spokoju chociaż ty.
E
zemu Am
ty dręczysz mnie córko graDm
barza,Świeże kwi
G
aty wciąż przynosisz dla mnieAm
tE
u.Pr
E7
zestań jAm
uż dręczyć mnie i nie poDm
wtarzaj,Jak twój
G
ojciec sypał ziemię na mój gAm
rób.Jak tu ciemno, jak tu głucho, jak ponuro,
Zwały ziemi z każdej strony gniotą mnie.
Czemu ty stoisz tu, stoisz nade mną,
I dlaczego tak okrutnie śmiejesz się?
Biała suknia, czarny włos, nie uwierzę,
Że przychodzisz tu co ranek, budzisz mnie.
Przestań już dręczyć mnie i nie przeszkadzaj,
Lepiej odejdź stąd daleko, odejdź gdzieś.
Bystrym okiem pragniesz przebić twardą ziemię,
By zobaczyć, czy wygodnie w trumnie mi.
Błagam cię odejdź stąd, odejdź ode mnie,
Nie zakłócaj mi spokoju chociaż ty.
contributions:
-
Dziadfajnie,wspomnienia 60 lata