Polska to polskie pola,
To dym żelaza hut,
To Żelazowa Wola,
Dźwięk chopinowskich nut.
I w twarzach się powtarza
Patriotyczny ton,
Serce Chopina żyje i bije -
Tak jak dzwon.

A stara polska strzecha
Kryjąca rzędy chat
Do serca się uśmiecha -
Tak jak do brata brat.
A słońce jasnym snopem
Pośród polskich chmur,
Fryderyk Chopin gra nam
Gra nam, gra w D-dur.

Polska to polskie stawy,
Jezior lustrzana toń,
Żółty piasek szarawy
Strzeże dostępu doń.
I to kryniczne studium
Przywodzi na myśl
Chopina preludium - brzmi
- brzmi nam - tu do dziś...

Polska to polskie łąki,
Przezielony ich stół,
Trawy, sitowia, pąki,
Osy, bąki, rój pszczół,
A orzeł orlim lotem
W nieba nieboskłon
Fryderyk Chopin
Orli ton - to on, to on!

Polska to polska skiba,
Co rodzi polski chleb,
Ozimina się skrywa
Na tej skibie pod śnieg.
A chopinowskie serce
Wśród tych żyznych skib
Rozbrzmiewa scherzem
Przydrożnych lip!

Polska to polskie drogi,
Poplątana ich sieć,
Nasze polskie tam nogi
Pielgrzymują wciąż gdzieś.
Bo nikt tak nie potrafi
Dążyć, iść i biec,
Tylko Chopin trafi
Do polskich serc.

Polska to szczera mowa,
Słowa proste jak te,
To współpracy odmowa
Z tym, kto wrednie nam łże.
Bo polski czysty wieniec
Jasny bielą gryk,
Ma w swoim Chopinie
Muzykę wszechmuzyk.

Polska to polskie myśli,
Tylko Polak je zna -
I nikt się nie domyśli
Co w polskiej duszy łka.
Doświadczeń naszych cena
Wysoka jest zbyt,
Ale Chopina my mamy
- więcej nikt.

Polska to "Pan Tadeusz",
Konopnicka i Prus,
I ten uczniak, co wie już,
Czyj był Drzymały wóz.
To Wawel, to Kruszwica,
Wisła, Odra, Bug,
Chopin zachwyca
Od głów do stóp nóg.

Łza się w oku rozbłyska,
Że Polakiem się zwiesz,
Że pradziadów kołyska
Twoją Polską jest też.
Że Chopin i Moniuszko,
Których słucha lud
To Polacy tacy sami
Jak ty - wszak to cud!

Tu gdzie serce Chopina
Biło dla polskich serc
Każdy musi doceniać,
Że tu chodak i kierpc.
I bosa polska stopa
Czy żołnierski but,
Każdy Polak stąpa
W rytm chopinowskich nut.

Polska to orzeł biały,
Który w niebo się wzbił
Patrzy w orła świat cały
- czy wystarczy mu sił?
Bo Polska w orlich trudach
Pomoc zawsze ma
Chopina etiuda
"Rewolucyjna" nam gra!

Przez serca się przewierca
Ta Chopinowska pieśń
I dusza się porusza
Obłudy strąca pleśń.
Aż się nam tutaj stanie
Normalności cud
Chopinowanie
Ogarnie polski lud.


Muz.: Leszek Możdżer
Sł.: Stanisław Tym