Gdzie ty jesteś, za wodą, za trawą, za ciszą
Gdzie się listy na liściu same piszą i piszą
Gdzie się noża po trzonek nawet w chleby nie wbija
I jedynie płot patrzy zza chabinki i kija

Gdzie ty jesteś, za trwogą, za pająkiem, za ciszą
Gdzie mnie uszy łopianu i radaru nie słyszą
Gdzie nie bije się monet jakbyś młotkiem bił w ciemię
A grom w kłębek zwinięty przy kopczyku rdzy drzemie

Gdzie ty jesteś, za tobą, za snem twym, za pieśnią
Gdzie twe oczy i źdźbła trawy nie prześlepią nie prześpią
Gdzie tak mówi się “jestem” jakby nigdy nie było
Kurzej szyi pod nożem białej brzozy pod piłą