Słowa: Karol Wojtyła, muzyka: Marcin Styczeń


Co to znaczy, że tyle dostrzegam, gdy nic nie widzę kiedy już
poza horyzont ostatni osunął się ptak,
kiedy fala w szkle go ukryła ? opadłem jeszcze niżej
zanurzając się razem z ptakiem w nurcie chłodnego szkła

Im bardziej wzrok natężam, tym widzę mniej,
i woda schylona nad słońcem tym bliższe przynosi odbicie,
im dalszy od słońca oddziela ją cień,
im dalszy cień od słońca oddziela moje życie.


Więc w mroku jest tyle światła,
ile życia w otwartej róży,
ile Boga zstępującego
na brzegi duszy.