Kiedy cię nie ma
Księżycowy tworzy się poemat
Ocean kwiatów falą duszę spienia
Zmienia się świat

Bo gdy cię nie ma
Piekący ból ratuje myśl od zapomnienia
A drżenie ust podobne jest do liści drżenia
Zmieniam się ja

Jak tęsknoty ból
Raną w oku sól
Jak okrutny cios słowem zadany
Słyszę głos we mgle
Płaczem dławi się
Jakby wrócić chce
Jednak nie...

Kiedy cię nie ma
Księżycowy tworzy się poemat
Ocean kwiatów falą duszę spienia
Zmienia się świat

Bo gdy cię nie ma
Piekący ból ratuje myśl od zapomnienia
I drżenie ust podobne jest do liści drżenia
Zmieniam się ja
Zmieniam się ja