Jak rzeki nurt płynie poprzez miasto tłum
dokąd biegnie nie wiem sam,
co go ciągnie, co go pcha
Nie bronie się, bo mam tyle własnych spraw,
cała reszta moich prawd
chyba mnie już nie chce znać.


Samotnieje tu pośród Was,
niby jestem, niby nie,
coraz dalej, coraz mniej
Samotnieje i tracę czas,
morze głów pustynią jest,
ja usycham pośród niej.


Ktoś składa świat,
jakieś wielkie plany ma,
a ja w niepamięci mej
usiłuję znaleźć sens,
nieważne jak słowa, które porwał wiatr
to co wezmę, to co dam,
nie obchodzę siebie sam.


Samotnieje tu pośród Was,
niby jestem, niby nie,
coraz dalej, coraz mniej
Samotnieje i tracę czas,
morze głów pustynią jest,
ja usycham pośród niej.

Samotnieje tu pośród Was,
niby jestem, niby nie,
coraz dalej, coraz mniej
Samotnieje i tracę czas,
morze głów pustynią jest,
ja usycham pośród niej.

Samotnieje tu pośród Was,
niby jestem, niby nie,
coraz dalej, coraz mniej
Samotnieje i tracę czas,
morze głów pustynią jest,
ja usycham pośród niej.