"Nienawidzę czystości, nienawidzę dobroci! Nie chcę, żeby istniały
jakiekolwiek cnoty! Pragnę, aby wszyscy byli zepsuci
do szpiku kości."

Jestem architektem, nazywają mnie rzeźnikiem
Jestem pionierem, nazywają mnie prymitywem
Jestem czystością, nazywają mnie zboczeńcem
Tulę cię, ale takich rzeczy brakuje mi tylko wtedy, gdy mijają

Jestem idiotą, odlotem narkotykowym, dziewicą, łachmaniarzem i
wycieruchem
Życie jest dla zimnych, których ogrzano i teraz są po prostu jaszczurami
W obsesji na swoim punkcie tkwi samoobrzydzenie, kotku
A ja robię to, co mi się podoba
Moralność służy tylko oczyszczonym, żałującym swoich win

Jestem silniejszy niż Mensa, Miller i Mailer
Wypluwam Plath i Pintera
Jestem wszystkimi rzeczami, których żałujesz
Prawdą, która oczyszcza, która nauczyła się literować

Kiedy pierwszy raz zobaczyłeś swoje nagie ciało, zapłakałeś
Miękka skóra, teraz pokryta krostami, cuchnący oddech, tak zepsuty
On mnie naprawdę kocha, w tym niemym osamotnieniu wysycham
Wiem, że w nic nie wierzę, ale to jest moje nic

Sen nie może ukryć myśli rozproszonych w moim umyśle
Cienie nie są czyste, fałszywe lustra, zbyt wielu ludzi nie może spać
Jeśli stoisz prosto jak gwóźdź, zostaniesz wbity
Byłem zbyt szczery ze sobą, powinienem był kłamać jak wszyscy inni

Jestem silniejszy niż Mensa, Miller i Mailer
Wypluwam Plath i Pintera
Jestem wszystkimi rzeczami, których żałujesz
Prawdą, która oczyszcza, która nauczyła się literować

Tak cholernie łatwo jest się poddawać
Człowiek wszystko zabija
Tak cholernie łatwo się poddawać
Człowiek wszystko zabija