sł.: Arkadiusz Kobus, m.: Robert Leonhard


sC#mamymAi sobą srogo znudzeni
wB sEmutku krzyżowe ognie wzięci
l[A*]uboF#m wracamy do swych korzeni
r[G#m*]ozgrzB7ebujemy popiół pamięci
tu martwa cisza i pokój miły
brak nawet kaprysów aury
hydry nam latoś nie obrodziły
dawno wymarły centaury
uC#mkrzyG#mżowaAniB przez marzenia
wC#myzbyG#mci pAodBniet łowcy cieni
uC#modpoG#mrnieAniB na zdziwienia
oC#mbojęG#mtnośAciBą zaczadzeni
lEec[G#m*]z nieB dC#mo końca potępieni
i tylko czasem w wietrzne wieczory
w czas deszczu i jesiennej pluchy
podnoszą głowę nowe upiory
w ciała wstępują świeże duchy
i wtedy z diabłem gramy w kości
Jerycha wysadzamy mury
zmieniamy bieg rzeczywistości
historii dobieramy się do skóry