sł.: Arkadiusz Kobus, m.: Robert Leonhard


PAowDmiedź nas Panie na pokuszenie
WC0 ocDmzy sypnij niebiańskim proszkiem
ZGmapDmłodnij myśli, jałowe przestrzenie
NC0ieśAmiertelności pozwól uszczknąć troszkę
W woskowe twarze tchnij nadziei
Odmień bieg rzeczy dotknięciem ręki
Kark skręć pędzącej na oślep jesieni
Gdy ta nad krajem zaciska szczęki
Drewnianym krzyżem otwórz szkatułę
Obdziel pięknotą, złotem rozumem
Po równo geniusz i gamonia
Wyklute dusze obejmij w dłoniach
PGmowAiedź nas Panie na pokuszenie
ZDmapC0achDmem, dźwiękiem, barwą wrażeniem
ZAłoDmcisty piach wciśnij w żebracze ręce
OC0bjaDmśnij świat, a jeśli możesz to więcej
ŚGmwiDmetliki gwiazd rozpal na drzewach
AC0 gdAy już zwiedziesz wtedy przebacz