AOczy me pełBm7ne ciebie,
C#m7jak polne krynice,D 
AGdzie niebiosa swe jasne  Bm7  
Dodbijają liEce.

AUszy me pełneBm7 ciebie,
C#m7jak muszla echowa,D 
ACo szumy oceanu   Bm7  
Dw swej głębi chowa.E 

DNozdrza me pełneE ciebie,
Ajak duszne ogrody  F#m   
DZapachu róE;ż szkarłatnej,
C#mkrólewskieF#mj urody.
DRóC#mż królF#mewskiej urody.

Usta me pełne ciebie,
jak pszczela pasieka
Pełna miodnego wina,
kwiatowego mleka.

Dłonie me pełne ciebie,
jak plecione kosze,
Gdzie jesień składa
owoców rozkosze.

Serce me pełne ciebie,
jak korona drzewa
Gniazd ptactwa, co upojną
miłości pieśń śpiewa.
Upojną pieśń śpiewa.

Dusza ma pełna ciebie,
jako wirów morze,
Co nigdy uśpić swego
szaleństwa nie może!
Uśpić szaleństwa nie może!