Jesteś - wystarczy na życie
Kipią me oczy znowu pełne Ciebie
Każdym nerwem Cię czerpię
Choć słowem omijam
dotknę Twych oczu a pali się ziemia

Dotknę rąk Twoich w płomieniach me ciało
Ust Twych nie dotknę by się nie spopielić
Jesteś, jesteś
A ciebie wciąż mało

A ja łakomy Twojego istnienia
W świetle milczenia zamknę jedno słowo
By go nie spłoszyć stukotem szarości
By bliskość Twoja nie była tułaczką

Chociaż powietrze nasycone Tobą
Twoje spojrzenie pali moje ciało
Jesteś, jesteś
A ciebie wciąż mało

Będziesz mym graniem pomiędzy nutami
Uśmiechem rymów, mym nienasyceniem
Będziesz jak cisza rozdarta głosami
Światła promykiem i czym jeszcze - nie wiem

Zaklinam wieczność w sekundę wieczoru
Niech się stanie co się stać musiało
Jesteś, jesteś
A ciebie wciąż mało