Znowu wraca ta bajka czy też nie bajka.
Patrzę z okna z tęsknotą ku słońcu gdzieś.
Wiem, że wszyscy kochają mnie tu,
przychylić nieba chcą,
tylko czy wystarczy mi to, kto wie?

We włosy zaplątał się wiatr.
W moim sercu jest chęć, coś się dzisiaj zaczyna.
Chodź tyle pytań wciąż jest, serce wie co i jak.
Nie ma już mówię, nie ma chmur.
A ja idę tam gdzie mnie woła świat.
Pójdę śmiało o tak,
bo we włosach mam wiatr.