„…Ampod nogami dywan z trocin
mur porosła trawa
cienie pod piwnicy ścianą
w martwym oknie szklana łza
będą o mnie śpiewać pieśni
wolałabym żyć
moje imię – Inka
wyklęta życia nić…”

Nie ogFlądam się za sAmiebie  G 
Tam gdzie dDmymi mrok
Co przeFde mną, tego nAmie wiem  G 
Jeszcze tylko Dmjeden krok

FNiczego mi nie żCal
Wszystko ma pocGzątek, wszystko ma swój kAmres
FI ty nie rozCpaczaj
Chcę byś swoim żGyciem, żył trochę za mnie
AmWolę to od twoich łFez
Czy wiCesz, nie zostanie z nas nGic
Prochy rozwieje wAmiatr
Kiedy zFechcesz, kiedy zCechcesz
znaleźć mnie w sGobie przestań się Ambać

Nie ogFlądaj się za sCiebie  G 
Tam gdzie dAmymi mrok
Jestem bFlisko obok ciCebie  G 
Jeszcze tylko jAmeden krok

FMartwy krzyk w oddali
CW piwnicy mrok
GSerce wyłamali
AmCiężkich butów krok
FW dzień zwycięstwa o nas zCapomniał świat
Moich sGiedemnaście lat, zabił cAmzyjś syn i brat
FPowiedz bliskim
zachoCwałam się jak trzeba
Gnie dla medalu, tam już nAmagród nie potrzeba
Fto dla ciebie kropCelka Polski
daj ją dGzieciom gdy nie wiedzą o czym śAmnić

Niech obFejrzą się za siAmebie C  G 

Tam gdzie dym i mrok
Będę bFlisko, obok w Amniebie C  G 

To tylko jeden krok
Twego żFycia jedna chAmwila  C  G 

Życie wraca mi
W jednej chFwili mnie zabAmrakło C  G 

Ale jesteś teraz Ty

ObejrFzyjcie się za siCebie   G 
Tam gdzie dAmym i mrok
Będę bFlisko, obok w nCiebie  G 
To tylko jAmeden krok
Twego żFycia jedna chCwila  G 
Życie wAmraca mi
W jednej chFwili mnie zabCrakło  G 
Jesteście Amwy


„…grad pocisków, lustro pęka
Ciemność zapiera dech, mój krzyk:
Niech żyje Polska! Słodka w ustach krew
Czas przystaje, świat zamiera
Robię pierwszy krok, on obejmuję mnie
Daję ponieść się przez mrok…”