Gdy już nie rozumiesz mnie, to nie, lepiej nie...
Gdy już nie rozumiesz mnie, to nie, lepiej nie...
Lepiej nam będzie rozejść się i rozejrzeć się, ja to wiem.
Lepiej tak niż zamęczyć się, ciągle ranić się, dobrze wiesz.

Wiem, że nie rozumiem cię, wiem, dobrze wiem.
Wiem, że nie rozumiem cię, wiem, dobrze wiem.
Nawet, gdy nie rozumiem cię, to nie muszę, nie, wcale nie.
Ptaków nie rozumiem też, ani słońca, nie, ni księżyca.

Ani deszczu, ani słońca, ani morza, ani snów,
ani tęczy, ani Boga, ani wiosny, ani lwów (2x)

- Fajnie, nie?
- Zajebiście...

To bywa takie smutne i bałamutne też.
To bywa też okrutne, nie chcę być okrutna, nie.
Lecz znam ja ten miłości dreszcz i pewności, że będzie dobrze
i wiem, że znasz go dobrze też, nie chcesz przyznać się, ale wiesz.

Ani deszczu, ani słońca nie rozumiem, ani snów,
ani tęczy, ani Boga, ani wiosny, ani lwów.

A gdy już zakochasz się i przepadniesz we mgle,
czy odnajdziesz w niej mnie? Nie ręczę, nie ręczę, nie ręczę...
A gdy już zakochasz się i przepadniesz we mgle,
czy odnajdziesz w niej mnie? Nie ręczę, nie ręczę, nie ręczę...