Stoisz i patrzysz bezmyślnie w dal
A w kalendarzu już piątek
Co robić dalej powiedz jak zebrać się
By z końca zrobić początek

Tyle już było różnych wzlotów i szczęść
I tyleż błędów i zwątpień
Jak poukładać sobie w tygodniu dnie
Jak zrobić w duszy porządek

Jednak w życiu naszym jest pieprz i sól
Narkotyczna uroda
Zapamiętaj- w parze szczęście i ból
Ująć nic i nic dodać

Pociesz się, że za ścianą także jest ktoś
Kogo ten czas nie oszczędza
Kogoś kto przegrał komu prztyczka dał los
Taka rodzaju jest księga

Tylko czemu jeśli przez cierpień krąg
Jakoś już przejść się uda
Miast szlachetnieć zaraz zaczynasz kląć
Coraz mniej wierzysz w cuda

Stoisz i patrzysz sobie bezradnie w dal
Za oknem prawie już szaro
Na niebie błyszczy kilka zbłąkanych gwiazd
I czujesz dziś się tak staro

Choć tyle będzie jeszcze wzlotów i szczęść
I tyleż samo upadków w dół
Warto to przeżyć by odczuć, że
Nic nie jest dziełem przypadku