Przez leśną głuszę chłopiec młody
Idzie za głosem, co wzywa go
Przed sobą ujrzał blask tafli wody
A w niej kobietę, co nęci go

W srebrzystej toni, Pani Jeziora
Wabi młodzieńców i wzywa ich
Ten co przybędzie uciec nie zdoła
Ciemne głębiny na wieki zamkną nad nim się

Biedny oj biedy chłopiec młody
Idzie za głosem w ciemną toń
Gdzie wód tych pani, wielkiej urody
Ręce unosi rzucając czar

W srebrzystej toni, Pani Jeziora
Wabi młodzieńców i wzywa ich
Ten co przybędzie uciec nie zdoła
Ciemne głębiny na wieki zamkną nad nim się

Dalej wciąż dalej ku wód głębinie
Prosto w ramiona kochanki swej
Wtem w nurtach wody chłopak ginie
Jakby wciągnięty w głąb siłą magii złej

W srebrzystej toni, Pani Jeziora
Wabi młodzieńców i wzywa ich
Ten co przybędzie uciec nie zdoła
Ciemne głębiny na wieki zamkną nad nim się

Płacze znów płacze Pani Jeziora
Za biednym chłopcem, straciła go
Tak od stuleci daremnie czeka
Na tego który od klątwy złej uwolni ją