Idą na śmierć dzielni wojowie
Przez wieczne skały okute w lód.
Znaczą swój szlak wojennym krokiem.
A na ich czele stoi król gór.

Krzywdy doznane pomścić skorzy
Za swego wodza przeleją krew.
Na wroga ruszą zwarci, gotowi
Szczęk ich mieczy rozedrze czerń.

Zbroje ich błyszczą w świetle błyskawic
Na tarczach niosą z dumą swój herb.
Wszyscy gotowi idą do boju
Wróg niczym cień, skrywa się

Stoją pod zamkiem dzielni wojowie
Choć ich niewielu a liczny jest wróg
Serca ich śmiałe, niezwyciężone.
Los ich rozstrzygnie się właśnie tu.

Ref: Choć nie ujrzeli więcej słońca
Wszyscy polegli w cieniu gór
Jego legendzie nie bedzie konca
Choć umarł król niech żyje król