Cztery tysiące mężów do Anglii brzegu
Nocą przybiło myśląc o zemście
Twarze z kamienia, pot i zmęczenie
W sercach swych mieli wolności słodką pieśń

Idą przed siebie paląc i grabiąc wioski
Strach przerażenie sieją dokoła
Armia już staje naprzeciw murów Harlech
Tarany, smoła i krew nieprzyjaciół

Królestwo płonie, w imię wolności ludu
Wieść niczym dżuma obległa państwo
Radość i smutek ogarnął wszystkie ziemie
Wielki dzień nastał, tyranii srogi koniec już