Wielkiej nadziei nadchodził kres,
I trud wojenny zatracał sens.
Lecz w sercach naszych żar wciąż się tlił,
Blaskiem zwycięstwa pradawnych sił.

Złączeni w jedno, Europy kwiat,
Natchnieni zemstą twardzi jak stal.
Choć z wielką mocą nacierał wróg,
Do boju bracia Wotan mit Uns!

Za Honor i za Krew Hail Victory!
Prowadzi nas śmierć Hail Victory!
Niech wesprze nasz czyn Hail Victory!
Ten diabelski krzyk Hail Victory!

Gdzie rzeka Narwa kończyła bieg,
Na czarnych hełmach rycerski herb.
Oznaczał wolę z najczystszej krwi,
By stoczyć bitwę o przyszłe dni.

Pośród popiołów diamenty lśnią,
Nordyckich Bogów najwyższą czcią
W koronie chwały migotał triumf,
Dodawał wiary Wotan mit Uns!

Za Honor i za Krew Hail Victory!
Prowadzi nas śmierć Hail Victory!
Niech wesprze nasz czyn Hail Victory!
Ten diabelski krzyk Hail Victory!

Czerwonym karłom nieśliśmy śmierć,
Okrytych hańbą zasypał śnieg.
Kula i bagnet, granat i czołg,
Miały w pogardzie sowiecki trąd.

Bez zbędnych złudzeń choć wrogi świat,
Chciał tanich trumien dla naszych ciał
Lecz musiał klękać przed mocą run,
Na naszych hełmach Wotan mit Uns!

Czerwonym karłom nieśliśmy śmierć,
Okrytych hańbą zasypał śnieg.
Kula i bagnet, granat i czołg,
Miały w pogardzie sowiecki trąd.

Bez zbędnych złudzeń choć wrogi świat,
Chciał tanich trumien dla naszych ciał
Lecz musiał klękać przed mocą run,
Na naszych hełmach Wotan mit Uns!

Za Honor i za Krew Hail Victory!
Prowadzi nas śmierć Hail Victory!
Niech wesprze nasz czyn Hail Victory!
Ten diabelski krzyk Hail Victory!

Wielkiej nadziei nadchodził kres,
I trud wojenny zatracał sens.
Lecz w naszych sercach żar wciąż się tlił,
Blaskiem zwycięstwa pradawnych sił.

Złączeni w jedno, Europy kwiat,
Natchnieni zemstą twardzi jak stal.
Choć z wielką mocą nacierał wróg,
Do boju bracia Wotan mit Uns!