Mnie treba iści tudy, dzie zima,
Tudy, dzie tryvoha i zmrok.
Dzie loh na ziamlu atrutny tuman,
Dzie ciažka rabić kožny krok.

Mnie treba iści tudy, dzie niama
Upeŭnienaści ŭ žycci,
Tudy, dzie zavieja, vajna i turma,
Ale mnie treba iści.

Refren:
Sa mnoj moj bol, sa mnoj maja sol,
Moj dobry anioł, viarnucca dazvol.

Mnie treba iści ŭ fijaletavy zmrok
Nasustrač niaŭmolnaj biadzie.
Tudy, dzie los nia ličyć da troch,
Dzie ludzi nia lubiać ludziej.

Mnie treba iści tudy, dzie ildy,
Tudy, dzie hublaješ ślady,
Dzie ciopły pramień nie milhanie...
Dačakajsia mianie.

Refren.

Mnie treba iści tudy, dzie zacich
Apošni ptušyny ŭzdych.
Tudy, dzie radaść nia dzielać ni z kim,
A skruchu dzielać na ŭsich.

Mnie treba iści ŭ rospač i strach,
Mnie treba na samy kraj.
I nie abminuć hetaj doli nijak,
Daruj i byvaj.

Refren.