Tu gdzie słońce odbija się w oknie wystawy sklepowej
Gdzie malują artyści a ludzie mają się ku sobie
Namalowany świat ze sztalug wylany na ulice
A hejnał z wieży kościoła a gwar dookoła

Gdy wychodzę na miasto to (widzę?) gadające głowy
Jak studzience republiki snuję się stłumiony
Moja osobowość sprowadzona nagle do zera
Wyłączam umysł nie pozwala być tu i teraz

Nerwowo okolice przemierzam miasta ulice x2

Wcale nie tęsknie do tego by żyć jak stłumiony
To dobre na krotka chwile i nie dla mojej głowy
Nie będę śpiewał o piosenek ruchu ulicznym
Żeby za wszelka cenę być poetą skandalicznym

Nerwowo okolice przemierzam miasta ulice x3