Już pora wstać, wyruszyć z domu, przyjaciela spotkać znów.
Miły, puchaty, okrągły, bo to mój jest...

Kubuś Puchatek, Kubuś.
Wśród roju pszczół, jak to niedźwiadków ród.
Kubuś włazi bez trudu, ramboli – bamboli, na dąb łasować miód.
Zabawa - stały gość, a przygód mu nigdy dość, to jest raz na jakiś czas.

A gdy jesteś sam w domu wśród czterech ścian, gdy coś ci doskwiera to masz przyjaciela!

Kubuś Puchatek, Kubuś.
Gdziekolwiek byś szedł, hej! Pójdę tam i ja!
Kubuś i nie ma cudów. I jutro, i dziś, i ja i mój puchaty miś!