Konrad von Jungingen:
Czarne chmury, czarne chmury
Ciemność widzę, słabnie mi wzrok
Czarne chmury, czarne chmury
Znów nieszczęście jest o krok

Wre robota u płatnerzy
Z nowych mieczy sypią się skry
Pójdzie w bój, kto w Boga wierzy
I popłynie rzeka krwi...

Ref: O dobry Boże, zbaw!
Zbaw te krainę od złych spraw...
Od wojny zbaw!
Spokojny daj jej czas!
I nienawiść wygaś w nas!
Niech dobro wygra!
Choć jeden raz...

Nie powstrzymam, nie zabronię
Nie usłyszą słabnie mój głos
Niebo łuną znów zapłonie
Prości ludzie przeklną los

Rosły zboża, rosły miasta!
I kościoły pięły się wzwyż...
Gdybyż pokój wreszcie nastał!
Boże, czemu z ludzi drwisz?

Ref: O dobry Boże, zbaw!
Zbaw te krainę od złych spraw...
Od wojny zbaw!
Spokojny daj jej czas!
I nienawiść wygaś w nas!
Niech dobro wygra!
Choć jeden raz...

Boże, który jesteś w niebie
Jak okrutna wola twa!
Czemu w tych, co wierzą w ciebie
Budzisz tyle zła...?