Dziś coraz częściej przed oczami ,
Wyrasta nam nie znany świat.
Oblany krwią, zalany łzami
a za oknami słońca blask.


Nikt tu nie mówi, że nie wolno ,
Zabija szczęście nawet w snach.
Zabiera, ale tylko słabszym,
Tak zbudowany jest ten świat.



REF:A ja i ty , patrzymy na to wszystko z boku ,
A ja i ty , zapominamy co to pokój.


Nie prawda , to jeszcze nie koniec,
Nie nadszedł jeszcze świata kres.
Więc podnieś głowę, opuść dłonie,
Dla wszystkich tutaj miejsce jest.


Głos, który ciągle jeszcze woła,
To krzyk milionów niemych dusz.
A tutaj cicho dookoła
I jakoś obojętnie już.