Wstęp: Am7 G F G

Nad tymi, którzy każdej niedzieli Am7
stali dyskretni, gdzie świątyni cień G
znali, patrzyli, nie rozumieli F
nad setnikami Ty zmiłuj się G Am7

i Nikodemom, co zawsze pukają
kiedy zamknięte bo kończy sie dzień
i do winnicy nie chcą ich nająć
bo nie są ładni, pokój dać chciej

czy w Twoim domu są same mieszkania
może przedpokój się znajdzie dla tych
co nie słuchali niedzielnych kazań
ale tęsknili często przez łzy

nad tymi którzy znaleźli Golgotę
bez Weroniki, Szymona i scen
które w kościołach maluje się złotem
nad tymi także Ty zmiłuj się

tym którzy solą tej ziemi być mają
co zostawili rodzinny kraj
a w dłoni kamyk z podwórka ściskając
z sobą zabrany Ty pokój daj

nad tymi których wskazali palcami
i za którymi wędrował wciąż szept
czy słyszał pan? czy słyszała pani?
nad wyklętymi Ty zmiłuj się

tym którzy matek i sióstr nie umieli
mieć w nienawiści gdy w oczach ich łzy
i co oddane, to wciąż chcieli dzielić
źle kochającym pokój daj Ty

nad poetami co zamiast pacierzy
w kącie kawiarni pisali swój tren
którzy nie mogli w katechizm uwierzyć
wierzyli ptakom Ty zmiłuj się

tym, którzy wiele swych dni zmarnowali
gapiąc sie w niebo i w ptaki i w nic
domu nie wznieśli lecz namalowali
dom z dachem w chmurach pokój daj Ty

słowa: ks. Piotr Pawlukiewicz
muzyka: Krzysztof Antkowiak

(gramy z kapodastrem na 3 progu aby uzyskać oryginalną tonację c-moll)