Gdzieś za rufą został miasteczkowy gwar
W nim pozostał mój lądowy duch
Na długie miesiące morze i szum fal
W drodze będą towarzyszyć mi

A na razie wietrze gnaj do przodu nas
Przez tysiące sztormowych dni
Mocne nerwy nie zawiodą nas
A więc gnaj nas wietrze gnaj

Nim ucichnie gra rozszalałych wód
Trzeba gorycz trudu spić do dna
I w piekielnym skwarze kąpać się co dnia.
By odetchnąć potem w cieniu skał

Po upalnym dniu znowu przyjdzie noc
I otuli chłodem statek nasz
W nim ucichnie powiew rozszalałych wód
Kiedy tylko nadejdzie noc

Odpłyniemy wkrótce do krainy snów
I będziemy z drzew owoce rwać
Usiądziemy pośród egzotycznych pań
Pozostanie w porcie statek nasz