(Pracownice swatki:)
Już przypadki gorsze widziałam, ten całkiem zwykły jest,
Brudów twojego ciała tu nadciąga straszny kres.

Myć się i suszyć czas, będziesz dumnie stąpać pośród nas,
Roztaczając swej urody blask, zaszczyt nam przyniesie to!

Uwierz mi, że bez tchu chłopcy będą padać do twych stóp,
Będziesz kroczyć w tej fryzurze-cud, zaszczyt nam przyniesie to!

Dziewczyna radośc bliskim da gdy za mąż wyda się,
Swym ślubem ona też marzenia spełnia swe.

Cenią w nas dobry smak gdyż brak smaku to wielki brak,
Ty masz klasę, ładna jesteś tak, zaszczyt nam przyniesie to!

Służymy swemu władcy co ma kraj przed wrogiem strzec,
Mężczyźni niosą broń, kobiety niosą pieśń!

Kiedy to skończy się, żaden chłopiec ci nie powie "nie",
Już zwycięstwo bardzo blisko jest, zaszczyt nam przyniesie to!

(Babcia:) Weź ten sznur nefrytów, dumnie masz go nosić,
I jeszcze świersza chcę ci dać; pomoże pewnie to ci?

(Mulan:) Przodków swych wzywam by swą mądrością pomagali mi,
Ojciec mój ma ze mnie dumny być, nie chcę przecież zawieść go...

Żegnaj ojcze, żegnaj matko, pora spotkać się ze swatką!

Szczęścia choć małą część te dziewczyny także pragną mieć,
Jak sznur pięknych pereł mienią się, spójrzcie jak cudownie lśnią!

Zaszczyt nam przyniesie, zaszczyt nam przyniesie to!