Uwodzisz zawsze, a pojawiasz się i znikasz.
Nową ofiarę wabią Twoje obietnice.
Zabierasz wszystko nie pytając się o cenę.
Na kłamstwie tylko opierasz swe istnienie.
Wiesz jak wykorzystać swoje ciało.
Wiesz jak boli ,kiedy Ciebie mało.
Już wiesz, że we blasku twojej twarzy
dadzą się zabić i już nigdy ich nie zobaczysz.

Powoli, powoli wśród cyfr i gier.
Powoli świat topi się.
Gdy stoję w niewoli tych wzorów i zer.
Powoli ja gubię się.
Gubię się, gubię się, gubię się,gubię się.
Gdy staję w niewoli tych wzorów i gier.
Powoli ja gubię się.

Masz tyle twarzy, ale nic nie do powiedzenia.
(Za) miliony istnień nie masz wyrzutów sumienia.
Już tyle dłoni Ciebie miało,
Czemu nadal przez wszystkich
jesteś tak bardzo pożądana?
(Jak tu nie gubić się, gdy świat dla monety żyje.
Szczęścia nie dają.
a Świat się o Nią bije. x2)

Powoli, powoli wśród cyfr i gier.
Powoli świat topi się.
Gdy stoję w niewoli tych wzorów i zer.
Powoli ja gubię się.
Gubię się, gubię się, gubię się,gubię się.
Gdy staję w niewoli tych wzorów i gier.
Powoli ja gubię się.

Gdy stoję w niewoli tych wzorów i zer.
Powoli ja gubię się.

Gdzie w tym wszystkim sens, gdy człowiek żyje wciąż tym samym schematem aaa....
Gdzie w tym wszystkim sens, gdy człowiek stale musi ścigać się z czasem, Eaaa...

Jak tu nie gubić się, gdy świat dla monety żyje.
Szczęścia nie dają.
a Świat się o Nią bije.eaaa...

Powoli, powoli wśród cyfr i gier.
Powoli świat topi się.
Gdy stoję w niewoli tych wzorów i zer.
Powoli ja gubię się.
Gubię się, gubię się, gubię się,gubię się.
Gdy stoję w niewoli tych wzorów i gier.
Powoli ja gubię się.