jadę znów
jaki smutny świat
pięknie śpisz
jeszcze nie wiesz
rzeczy są takie kruche Am
my niezmienni w dążeniu
do nich

tyle mam myśli które
chciałabym
Ci dać lecz nie mogę
zrywasz puszyste mlecze
dmuchasz a świat znika
cały

a kiedy się budzisz
i znów jesteś tu
to jest najpiękniejsze
uśmiecham się znów