Zlizujemy
z nadgarstków ja twoją ty moją krew
jak papierki
bladziutcy tym samym stajemy się

nie lękam się nie lękam się
póki szepczesz imię me

coraz słabsi
szepczemy z całej siły o pomoc
ktoś przybiega
lecz nie widzi nas wchłoniętych przez ściany biel

nie lękam się nie lękam się
póki szepczesz imię me

dobrowolnie
umieramy z miłości każdego dnia
pospolita
ta śmierć nie zazna kpiny

nie lękam się nie lękam się
póki szepczesz imię me