gdzieś mi uciekło to moje kochanie
wpadło we włosy czeka na wołanie
a tam z oddali idą mrozy
i wciąż skuwają mój Świat Boży

choć wiosna spuszcza mrozy rzekami
ja skuta lodem i razem z ptakami
wyśpiewam smutki wyśpiewam żale
świat się rozpędził – ja stoję dalej

gdzieś mi uciekło to moje ufanie
wpadło pod stopy zostało zdeptane
gdzie ptaki szukać chęci trwania
z tym brakiem wiary i strachem kochania

gdzie przyjdzie znaleźć chwilę wytchnienia
od fałszu w oczach ciężaru spojrzenia
Ptaszkowie lecąc pod skrzydła schowajcie
mnie z moim smutkiem i zginąć nie dajcie