Samotnej pCannie, która mija
To szczęście jakim jest zamGęście,

Mile w staropanieństwie sprzyja
Zerowy bilans szczęść i niCeszczęść.

Mąż jej się nigdy nie upija,
Nie musi się przejmC7ować tFeściem,
Nigdy też dziecka nie przewCija
I to w nieszczD7ęściu jest jej szczGęściem.

Refren.:
PerFo, perCo,
G7Bilans musi wyjść na zCero, C7  
PerFo, perCo,
G7Bilans musi wyjść na zCero,


Stary kawaler w swoim szczęściu
Jakim poniekąd jest celibat, G
Czuje się z wiekiem coraz częściej
Tak jak wyjęta z wody ryba. C
Nikt mu nie powie: czołem zięciu !
Choćby go z córką w sianie zdybał. C7 F
Rodziny brak to takie szczęście C
Jak wolna rączka, ale w trybach. D7 G

Refren.:
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero, G7 C C7
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero. G7 C

Osobnik co wyleciał z pracy
Wkrótce nie musi się przejmować G
Bo sobie szybko wytłumaczy,
W końcu nie muszę tu pracować. C
Świnia co wczoraj był kolegą
Również spokojnie patrzy w przyszłość C7 F
Bo w końcu nie ma tego złego, C
Które na dobre by nie wyszło. D7 G

Refren.:
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero, G7 C C7
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero. G7 C

Życiowy bilans szczęść i nieszczęść
Musi w efekcie wyjść na zero G
Szczęście to jakby w pewnym sensie
Początek nieszczęść jest dopiero C
Klęska przedtaktem bywa szczęścia
Trud nieraz kończy się karierą C7 F
Lecz i niekiedy po Austerlitz C
Dość często zdarza się Waterloo D7 G

Refren.:
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero, G7 C C7
Pero, pero, F C
Bilans musi wyjść na zero. G7 C