Bez ciebie nie umiem oddychać swobodnie
Bez ciebie są noce samotne, bez snu
Bez ciebie dni płyną do siebie podobne
Do ciebie z daleka powracam co tchu

Jest miasto nad Wisłą, kochane nad wszystko
To o nim legendę wiatr poniósł przez świat
A jeśli tę miłość nazwiecie szaleństwem
Nie umiem inaczej się kochać jak tak

Tu nawet samotni znajdują swe szczęście
A starość łagodnie siwieje bez skaz
Tu miłość się rodzi przez kwiaty i wiersze
Ta pierwsza, szalona, wśród wyznań i łez

Do ciebie się niebo błękitem uśmiecha
I słońce radosny przynosi ci świt
Dla ciebie w Łazienkach łka nokturn Chopina
I kruche gołębie gruchają do dziś

Jest Zamek nad Wisłą, kochany nad wszystko
To o nim legendę wiatr poniósł przez świat
A jeśli tę miłość nazwiecie szaleństwem
Nie umiem inaczej się kochać jak tak

Tu nawet samotni znajdują swe szczęście
A starość łagodnie siwieje bez skaz
Tu miłość się rodzi przez kwiaty i wiersze
Ta pierwsza, szalona, wśród wyznań i łez