Raz wrócił ze mną z rejsu kolega mój Piotr,               Am E Am
A trochę przydługo rejs ten trwał,                        Dm G C A
Więc do "Jantara", gdzie dziewczyny i kielicha smak,      Dm Am
Każdy z chłopaków się rwał.                               E Am/E Am

Już statek podał cumy, już umilkł maszyn głos,
A on? - Jak burza poleciał przez trap.
Tam, gdzie na południe stalowe szyny mkną,
Pojechał sobie w inny świat.

A ja? Heh...
Mówiłem mu: Piotr... Mówiłem mu: Piotr...                 Am Dm
Nie wracaj do młodzieńczych lat.                          G C A
Tam na południu powiedzą Ci, żeś łotr,                    Dm Am
Nie wiedzą, że inny Twój świat.                           E Am/E Am

Minęło parę dni, i tydzień, i dwa,                        Am Dm
Już chłopcom wywietrzało z głów. Heh...                   G C A
Na statku wre robota, załadunek trwa,                     Dm Am
Gdy Piotr pojawił się znów (wśród nas).                   E Am A

Lecz jakiś nieswój był i dziwny miał wzrok,
I wiecie co? - No taki "inny" był wśród nas.
Nie pytał o dziewczęta, co tak je dobrze znał,
Nie wypił z nami ni raz.

Już prace skończono, już statek ma wyjść,                 Am E Am
Wtem... drogą z południa mknie fiat. Heh...               Dm G C A
W nim siedzi dziewczyna o rozmarzonych oczach (oczkach),  Dm Am
Z nią ojciec i starszy brat.                              E Am/E Am

Oj, widzisz Ty Piotrze, jużeś wąchał wiatr,
Już Ci zapachniał nord-wind,
Gdy Cię wsadzono w ten nowy polski fiat
I uwięziono Cię (chłopie) w nim.

Wiedzieliśmy wszyscy, coś Ty Stary czuł,
Gdy szedłeś smutny przez ten trap,
Lecz nie wie o tym dziewczę o rozmarzonych oczach,
Ani jej ojciec, ni brat.

A ja?
Mówiłem Ci: Piotr... Mówiłem Ci przecież: Piotr,
Nie wracaj do młodzieńczych lat.
Tam na południu już wiedzą, żeś nie łotr,
I Cię wsadzili w ten swój świat.

Na na na, na na na...