Pamiętasz jak zbudziła nas
myśl nagła o rozstaniu?
I oto, miła, przyszedł czas
na słowa pożegnania.
A w każdym słowie kilka nut,
a każda z nich smutniejsza.
I rzewna, najrzewniejsza,
jak ten jesienny pejzaż,
co ciszę z pustką splótł.

Za kilka lat, gdy się spotkamy
w parku tak jak dziś,
znów nam pomoże wierna pamięć
wrócić do tych dni.
Na miłość naszą popatrzymy
jak na stary film.
Film o zakochanych,
o tylu sprawach tak dobrze znanych.
Kiedy się spotkamy
w tym samym parku za kilka lat.

Będziemy badać, jaki ślad
zostawił czas na twarzach.
Będziemy znów wspominać świat,
który się nie powtarza.
Spotkamy pewnie kilka par
krążących po ogrodzie.
Westchniemy "jacy młodzi" -
wtem echo słów dochodzi
przez liści senny gwar...

Za kilka lat, gdy się spotkamy
w parku tak jak dziś,
znów nam pomoże wierna pamięć
wrócić do tych dni.
Na miłość naszą popatrzymy
jak na stary film.
Film o zakochanych,
o tylu sprawach tak dobrze znanych.
Kiedy się spotkamy
w tym samym parku za kilka lat.