Gdy w modzie jest nie pamiętanie
Jedno mi jawi się pytanie
Czy będą o nas pamiętali?
Ci którzy tak się zarzekali,
Że bardziej już nie można było
Że zawsze będą nas kochali,
Miłością, co przesta miłość

Czy będą o nas pamiętali?
Ci którzy czasem z nas się śmiali,
Bo jakoś nie umieli z siebie...
Czy będą o nas pamiętali?
Ci co pytania zadawali,
"Czemu ma krótką pamięć człowiek?"
Mądrą usłyszeć chcąc odpowiedź

Lecz wiem, Ty przecież nie zapomnisz,
Twoja intencja zawsze szczera,
O tych co pragną pójść do nieba,
Choć żaden nie chce z nich umierać...

Czy będą o nas pamiętali?
Ci co się z nami przechadzali
Od bramy raju i złych przeżyć,
Kiedy się chcieli komuś zwierzyć
A jeśli tak, no to jak długo?
Czy starczy niezachwianej wiary?
Tym, którzy nas odprowadzali
Poza wieczności mglisty zarys...

Czy będą o nas pamiętali?
Skrytości powiek opuszczonych,
Ci, co nas z drogi zawracali,
Kiedy zagoszczą już w te strony,
I czy gdy znajdą się w tym mieście
Czy nie zapomną o swym słowie?,
I krzykną widząc nas nareszcie
Wkrótce poznamy tę odpowiedź

Lecz wiem, Ty przecież nie zapomnisz,
Twoja intencja zawsze szczera,
O tych co pragną pójść do nieba,
Choć żaden nie chce z nich umierać...