Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć
Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć

A gdy ją ujrzał tak w refleksach całą
To już mu wtedy brakowało mało
A gdy zobaczył to czego nie trzeba
To mu się zdawało, że to rąbek nieba

Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć
Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć

A gdy ją ujrzał taką całą w groszkach
To mu się zrobiło jak po dobrych proszkach
A gdy ją ujrzał tak całkiem bez groszków
To nie trzeba mu było nawet dobrych proszków

Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć
Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć
Puć tu do mnie Dziecko puć
Ukuj moją starczą chuć