Zabierz swój długopis na spacer
Pokaż mu sklepy papiernicze
Niech wie jakie ma szczęście
Że trafił w twoje ręce

Bo do sklepu zaraz wpadnie
Zaśliniony tłusty dzieciak
Cukiernia dziś zamknięta
A zjadł już wszystko ze swego piórnika
Chwyta garść najtańszych pisaków
Cienki marker osiem dziesiątych milimetra
„A Ołówki twarde poproszę na wynos"
Mówi, żując kątomierz z wystawy

Teraz twój długopis jest gotowy
Zahartowany wonią śmierci swoich braci
Niech wie, że trzeba ruszać w kosmos
Bo na ziemi nie jest bezpiecznie

Leć długopisie na Marsa
Dotrzyj tam, gdzie były tylko sondy
A sondy nie mają atramentu
Więc to będzie pierwszy atrament na Marsie

Wiem, że nigdy cię nie zobaczę
Bo masz misję, której nie podjął żaden człowiek
W kosmosie jest zimno, ale
Nie ubieraj kurtki, bo jesteś długopisem

Mój długopis leci na marsa
Mój długopis leci na marsa
Mój długopis leci na marsa
Nie ubieraj kurtki, bo jesteś długopisem