W zardzewiałej ziemi – chwasty i kamienie,         Am E7
W zardzewiałej ziemi – wyschnięte strumienie.      E7 Am
Zmarszczki dróg na próżno żłobionych przez wieki,  C G
Linie papilarne niespełnionej rzeki.               E Am
Zmarszczki dróg na próżno żłobionych przez wieki,  C G
Linie papilarne niespełnionej rzeki.               E Am F7

W zardzewiałej ziemi – kości, sierść i zęby –      A#m F7
Proch, co skrywa diament wypchnięty z jej głębin.  F7 A#m
A nad nią błękitne po chmurach wspomnienie –       C# G#
Rozedrgana spiekota, ulewne płomienie.             F A#m
A nad nią błękitne po chmurach wspomnienie –       C# G#
Rozedrgana spiekota, ulewne płomienie.             F A#m F#7

Po tej zardzewiałej ziemi ludzie pokrzywdzeni      Bm F#7
Zabłąkani w koleinach wyschniętych strumieni       F#7 Bm
Wydłubują strzępy sierści, kości i diamenty        D A
Majacząc na słońcu, śniąc chłodne odmęty.          F# Bm
Wydłubują strzępy sierści, kości i diamenty        D A
Majacząc na słońcu, śniąc chłodne odmęty.          F# Bm G7

Majaczące plemię spragnione krynicy                Cm G7
Zbrojne w kości przodków – tłucze się i krzyczy.   G7 Cm
Wściekła kłótnia wstrząsa niebiosa hałasem:        D# B
Czy Bóg – czy rozsądek ma być ich kompasem?        G Cm
Wściekła kłótnia wstrząsa niebiosa hałasem:        D# B
Czy Bóg – czy rozsądek ma być ich kompasem?        G Cm G#7

C#m G#7 C#m E B G# C#m A7

Przez siebie uwielbieni i znienawidzeni            Dm A7
Depczą mylne szlaki wyschniętych strumieni         A7 Dm
Z tą prawdą tak niemiłą i świętym i łotrom:        F C
Bóg sprawił, że wciąż idą…                         A7
Rozsądek – że dotrą!                               Dm A Dm