Łotr umarł tak, jak żył:     Dm
Nóż wciąż mu w karku tkwił,  B
Gdy do Bram Nieba stukał.    A Dm
Otworzył Święty Piotr        Dm
– Ty przecież jesteś łotr,   B
Więc czego tutaj szukasz?    A Dm

– Mnie proboszcz mówił, że   D
Z grzeszników składa się     Gm
Cały nasz ludzki Kościół.    C A
Zerwany wiatrem liść –       Gm
Już nie wiem dokąd iść.      Dm
Może byś mnie ugościł?       A Dm

Rzekł Święty Piotr – no cóż,
Wyciągnę ci ten nóż
I wchodź, duszyczko płocha.
Nie takim tu jak ty
Już otwierałem drzwi,
Bo Pan Bóg wszystkich kocha.

Spoczywa łotr wśród chmur
Na materacu z piór,
Koi go lira tkliwa…
Wtem widzi, że tuż, tuż
Ów, co mu w kark wbił nóż –
Też rajskich dóbr zażywa.

Zakrzyczał łotr brzęk lir:
– Co robi tu ten zbir?
Wszak zadźgał mnie, gadzina!
Czy to nagroda za
Złem zwyciężanie zła?
Czy Raj to, czy melina?

Klucznik mu na to rzekł:
– Czyśćcowy życia bieg
Przepełnił się cierpieniem.
Więc choć odtrącić mógł,
Wolał was dobry Bóg
Skazać na – Przebaczenie…

Więc choć odtrącić mógł,     Gm
Wolał was dobry Bóg          Dm
Skazać na – Przebaczenie…    A (A Dm)