Wśród podnieconych, w środku, ale w cieniu      Am D/A
Jak sęp zgarbiony – i łysy i siwy               Am D/A
Siedzi mąż stanu w czujnym zamyśleniu           Am Gm6/A
Akurat syty – zatem dobrotliwy.                 Am D/A

Wśród roześmianych śmieje się niegłośno,        Am D/A
Wśród rozklaskanych klaszcze mimochodem;        Am Gm6/A
To zapamięta anegdotę sprośną,                  Am D/A
To zdanie, które może być dowodem.              Am Gm6/A Am

Ze sceny ludzie jasno oświetleni,               Gm6 Am
Z zawodu nadzy – myśli ślą bezbronne            Gm6 Am
W gąszcz incognito zgromadzonych cieni,         D Am
Które – że nieme – więc hałasu głodne.          D Am

Wśród zapatrzonych – on jeden wpatrzony
W twarz mówiącego. Reflektor jak lampa
Z ust wydobywa zeznania obrony –
I cóż, że wierszem mówione przez franta?        Gm6

Słowo za słowem w łyse uszy włazi,
Nieruchomieją bezdenne źrenice;
Gdyby przezorny cień nie skrywał twarzy,
Każdy by odgadł sępa tajemnicę.                 Am Gm6/A

Nic nie rozumie ścierwnik siwogłowy,            Am Gm6/A
Więc sztukę węszy jak ludzką padlinę;           Am Gm6/A
W zdaniu co czwarte rozpoznaje słowo,           Am Gm6/A
W słowie – łup albo nieprzydatną ślinę.         Am Gm6/A

Kocha robactwo, szakale i hieny,                Am D/A
Na czas swój czeka – cichy i cierpliwy.         Am Gm6/A
W środku, lecz w cieniu. W czujnym zamyśleniu.  Am Gm6/A
Akurat syty. Jeszcze dobrotliwy.                Am D/A