Wielbłądy upadają ze zmęczenia               Em Fm Em
Piach oczom wzrok odbiera, w zębach zgrzyta  Em Fm Em
Nasz ślad za nami znika w okamgnieniu        Am B7 Em
O zagubioną drogę nikt nie pyta              Em D C Bm7 Em

Wtem słychać groźny pomruk poganiaczy        Em
Wymownie kładą dłonie na kindżały            Gm
Żądają wina, kobiet i zapłaty                A#m
Klną jawnie nas, wyprawę i świat cały        F# C B7 Em

A my już chyba znamy kres podróży
Patrzymy, póki jeszcze starczy siły
Jak w piasku – wiatr nam przyszłość wróży
W zbiorowe dawnych wypraw dmąc mogiły

Przewodnik zagubionej karawany
Unosi się w strzemionach. Słońce świeci
Kolejne tworzy nam fatamorgany
Oazy obiecuje naszym dzieciom