Pirat z soli i goryczy              Am F F#0
W sieci świata się szamocze.        Am F F#0 E Am
Gwiazdy drżą Księżniczce w oczach,  Am F F#0
W pustym zamku sowa krzyczy.        Am F F#0 E Am

On zza mórz przyzywa burze          C E0
By mu szlak kreśliły w toni,        Dm Dm/F
Ona wdycha z linii dłoni            G7/F G7
Bukiet tęsknot i odurzeń.           Am E
On zza mórz przyzywa burze.         Am F#0 E Am

Z niewiadomych oddali               E Am
Płynie fala ku fali;                E Am
Czy ją spotka, czy minie            A7 Dm
W ciemnych wirów gęstwinie.         Am F#0 E Am

Sztorm go rzuca na wybrzeże,
Gdzie Księżniczki stoi zamek;
Ona mu otwiera bramę,
Pirat ją w ramiona bierze.

Tętnią ściany i sklepienia
Cieni szeptem i oddechem;
Jego serce – suchy wiecheć,
Lecz jej serce jest z płomienia.
Tętnią ściany i sklepienia.

Fala z falą się zderza
Poszukując przymierza;
Czy je znajdą – splątane
Czy rozprysną się w pianę?

On ją trzyma – ona krzyczy,
Ona krzyczy, kielich strąca.
Tak się miesza w nich bez końca
Trunek tęsknot i goryczy.

Usypiają o poranku
Oślepieni swym olśnieniem;
Ścichły echa, zgasły cienie,
Milczy sowa w pustym zamku.
Usypiają o poranku.

Fala wtapia się w falę
I zapada w oddale,
Czy wśród burz i kipieli
Nic ich już nie rozdzieli?

On odpływa odurzony
Zdobyć dla niej złote grody.
Bierze w drogę tęsknot słodycz,
Jej czekanie smak ma słony.

Czy on świat zdobędzie dla niej
I Księżniczka z nim odpłynie?
Czy on wróci i zostanie,
Czy za widnokręgiem zginie?
Czy on świat zdobędzie dla niej.

Płyną fale przed siebie
I znikają w oddali;
Nie pytajcie się fali
O to, czego nikt nie wie.