Kapodaster na I progu.

Patrz mój dobrotliwy Boże na swój ulubiony ludek, /Am C
Jak wychodzi rano w zboże zginać harde karki z trudem. /G E7
Patrz, jak schyla się nad pracą, jak pokornie klęski znosi
I nie pyta - Po co? Za co? Czasem o coś Cię poprosi:

Ujmij trochę łaski nieba! Daj spokoju w zamian, chleba! /Am E7 Am C G
Innym udziel swej miłości! Nam - sprawiedliwości! /E7 Am F Am/e E7

Smuć się, Chryste Panie w chmurze widząc, jak się naród bawi,
Znowu chciałby być przedmurzem i w pogańskiej krwi się pławić.
Dymią kuźnie i warsztaty, lecz nie pracą a - skargami,
Że nie taka, jak przed laty łaska Twoja nad hufcami:

Siły grożą Ci nieczyste daj nam wsławić się, o Chryste!
Kalwin, Litwin nam ubliża! Dźwigniem ciężar Krzyża!

Załam ręce Matko Boska, upadają obyczaje,
Nie pomogła modłom chłosta - młodzież w szranki ciała staje.
W nędzy gzi się krew gorąca bez sumienia, bez oddechu,
Po czym z własnych trzewi strząsa niedojrzały owoc grzechu.

- Co zbawienie nam, czy piekło! Byle życie nie uciekło!
Jeszcze będzie czas umierać! Żyjmy tu i teraz!

Grzmijcie gniewem Wszyscy Święci, handel lud zalewa boży /F#m A
Obce kupce i klienci w złote wabią go obroże. /E C#7
Liczy chciwy Żyd i Niemiec dziś po ile polska czystość;
Kupi dusze, kupi ziemie i zostawi pośmiewisko...

Co nam hańba, gdy talary /F#m C#7 F#m
Mają lepszy kurs od wiary! /A E
Wymienimy na walutę /C#7 F#m
Honor i pokutę! /D F#m C#7

Jeden naród, tyle kwestii! Wszystkich naraz - nie wysłuchasz! -
Zadumali się Niebiescy w imię Ojca, Syna, Ducha...
Co nam hańba, gdy talary...